Tercüme!

Fenerbahçe'nin Şampiyonlar Ligi hayaline dört kolla sarılması gerekirken, her sezon başında aynı manzaraları izliyoruz. Bazen korkaklık humması bazen teknik adamların gerçeklere gözlerini yumması bu sonuçları doğuruyor. Maç öncesi açıklamalarında Benfica'dan gözleri kamaşan Mourinho'nun sadece yenilmemek üzerine kurduğu projeden rövanşa ne kalır? En gerçekçi tercüme; "Fenerbahçe'nin sahada izlediğimiz Benfica'yı yenecek gücü olduğu halde bunu İstanbul'da gerçekleştirememiş olmasının vebali Mourinho'ya kalır!" Ne yazık ki 10 kişi kalmış rakip karşısında avantajlı olduğunu bile fark edemeyen ve belki de kendini Fenerbahçe'ye ait hissetmeyen birinden Portekiz'de istiridye kabuğundaki inciyi bulmasını bekleyeceğiz! Mazideki etiketli madalyaları eritip yeni bir madalya üretme ihtimali Mourinho'da mevcutsa, bizler de o madalyayı boynuna takacağız!
Fenerbahçe'nin Şampiyonlar Ligi'ne ihtiyacı varsa, yanlışların doğrulanmasına da gerek var. Bu takımın sorunu çakılı savunma ve orta alana çöreklenen hayalet adamlar. Sahanın ortasında sadece bedenlerini gezdirenler "görevini layıkıyla yapmış" farz ediliyorsa, o zaman aynaya bakma zorunluluğu gerekecektir. Mourinho'ya bazı futbolculara niye "ayrıcalıklı" davrandığının hesabını sorarsak, "bu takımda İrfan Can Kahveci niye oyuna banko başlamaz?" Bunun cevabını da kendimiz veririz. "Herhalde geçen sezondan kalan hınç devam ediyor!"
Maçlardan sonra söz söyleme sanatına eşlik edenlerin ve hala transfer derdine düşenlerin cümleleri can yakarken, suçu yönetime yüklemek Mourinho gibi teknik adamların "koruma alanıdır." Ne çaresiz bir duruştur ki "günah benden gitti" çaresizliği onların en kolay yalanıdır!
Avrupa'yı bir kenara koyup, meseleye lig açısından bakarsak, Fenerbahçe'nin ligde patlama yapması uzak ihtimal değil. Çünkü Galatasaray'ın bütün dengeleri bozmasıyla başlayan sonrasında Fenerbahçe'nin de eşlik ettiği düzende, diğer takımlarla arada uçurum oluştu. Bu paralar ödenecek paralar değil. Fenerbahçe'nin Kerem Aktürkoğlu konusundaki ısrarını da şaşırtıcı buluyorum. Üstelik böyle bir paraya. Üstelik fazlasıyla abartılmış birine. Beşiktaş'ı da görmezden gelmeyelim. Oyuna hareket katamayan Orkun Kökçü gibi birine 30 milyon euro verip ondan "sihir" beklemek, çok karılmış desteden joker çekmeyi beklemek gibi. Böyle bir hayal Beşiktaş'ın kaderi olamaz!
Futbolun eskisi kadar masum olmadığı bir zaman tünelinin içindeyiz. Tutuklanan beyleri de görüyoruz, eli kolunu sallayarak dolaşanları da. Bu ülkede birçok suç "zaman aşımına" uğrar ya da "kollama istasyonlarında" güç gösterisine dönüşür. Sosyal medyada "organize işler" olanca hızıyla sürerken, adına gazeteci denen beylerden mal beyanı isteyelim de herkes kimin ne mal olduğunu görsün desek kaç kişi bu işe soyunur?
Çocuklara sözümüz vardı, "güzel günler göreceğiz çocuklar!" O çocukların yüzüne bakacak yüzü olanlar hala hayallerinin peşinde. Onlar inatla maziye kalkan trenlere bilet keserken haykırıyor, birileri duyar diye. Oysa hepsi de biliyor; "hangi yaralı kuş dönmüş geriye!"