Sadece mücadele

Maç öncesi basın toplantılarında teknik direktörleri dinleyenler ve anlayanlar için sürprizler barındıran maç olmadı. İki Portekizli de rakibin ne kadar tehlikeli olduğundan bahsediyordu. İkili seriyi düşündüğünüzde "aman bir tatsızlık çıkmasın" hükmünün, maçın stratejisi olacağını anlamamak imkansızdı. Kadıköy yine maçı oynadı. Feyenoord karşılaşması sonrası Başkan Ali Koç, "Fabrika ayarlarımıza geri döndük" demişti tribünleri tarif ederken. İnanan ve isteyen "taraftarlar" yerlerinde ve üstlerine düşeni sonuna kadar yapmakta kararlıydı. Buna yanıt vermesi gereken sahadakilerdi elbette. Benfica'nın tek sürprizi Kerem Aktürkoğlu oldu. Transfer masasındaki oyuncuyu sahaya sürdüler. Beraberliğin iyi sonuç olduğu bir maçta rakip tribünleri de "iki arada, bir derede" bıraktılar. Az kurnazlık değil bu. 71'de Benfica 10 kişi kaldı. Öncesinde Talisca hamlesini yapmıştı Mourinho, sonrasında Oğuz Aydın ile bir hamle daha yaptı ve Fred'i de rakip ceza alanı çevresine gönderdi. Rakibi ittiler, Talisca ile etkili olmaya, pozisyonlar bulmaya başladılar. Yarım metre ile En Nesry'nin golü ofsayta takıldı. Maçın kendi hikayesinde "Bize gol atamazsınız" diyordu Fenerbahçe, bu kez "kazanabiliriz" diye mesaj atmaya başladılar. Sürece bakarsak, başından sonuna kadar Benfica'nın istediği gibi bir süreç oynandı. Mourinho kendi klasiğini bozmadı, hedefi kazanmak yerine "kaybetmemek" olarak belirlemişti; o da istediğini aldı. Lisbon'da Luz Stadı'ndaki atmosferde yine aynı direnç ile oynayacaklar. Amrabat yine her ayağına gelen topu kalecisine kullanacak. Yine topu rakibe bırakıp, kapanacak; "O anı" bekleyecekler. Sonuç; rövanşa gidecekleri futbol değil, müthiş bir mücadele bekliyor.